ماه از راه رسید روی راه پله نشست

شکاف کوچکی بر روی پیله کرم ابریشمی ظاهر شد.
مردی ساعتها به تلاش پروانه برای خارج شدن از پیله نگاه کرد.
پروانه دست از تلاش برداشت و به نظر میرسید خسته شده و نمی تواند به تلاش هایش ادامه دهد.
او تصمیم گرفت به این مخلوق کوچک کمک کند، با استفاده از قیچی شکاف را پهن تر کرد و پروانه به راحتی از پیله خارج شد….
اما بدنش هنوز کوچک و بالهایش چروکیده بود، مرد به پروانه همچنان زل زده بود و انتظار داشت پروانه برای محافظت از بدنش بالهایش را باز کند، اما اینطور نشد.
در حقیقت پروانه مجبور بود بقیه عمرش را روی زمین بخزد و نمی توانست پرواز کند.
مرد مهربان پی نبرده بود که خدا محدودیت را برای پیله و تلاش برای خروج را برای پروانه بوجود اورده.
به اینصورت که مایع خاصی از بدنش ترشح میشود و او را قادر به پرواز میسازد.
بعضی اوقات تلاش و کوشش تنها چیزی است که باید انجام بدهیم.

اگر خدا اسودگی را بدون سختی برای ما مهیا کرده بود در اینصورت نمیتوانستیم نیرومند باشیم و  پرواز کنیم.